köklü — sf. 1) Kökü olan 2) mec. Kökleşmiş, iyi yerleşmiş, kalıcı olan, esaslı 3) mec. Soylu, soyu sopu belli, iyi tanınan Birleşik Sözler köklü aile … Çağatay Osmanlı Sözlük
köklü-gövdəli — bax köklü budaqlı 1 ci mənada. Köklü gövdəli tut ağacı. – . . Yayın daşqın günlərində bu çay köklü gövdəli palıd, söyüd gətirib adamın zəhləsini tökürdü. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köklü-köməcli — 1. Bax köklübudaqlı 1 ci mənada. Köklü köməcli ağac. 2. Bax köklü budaqlı 2 ci mənada. <Hümmət:> Rayonda köklü köməcli bir adam tapmaq, on iki imama yalvarınca bir Allahın ətəyindən yapışmaq lazımdır. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köklü-budaqlı — sif. 1. İri, böyük, inkişaf etmiş, yoğun və qollu budaqlı. Köklübudaqlı qarağac. Köklü budaqlı çinar. // zərf mənasında. Kökü və budaqları ilə birlikdə; tamamilə. Maşınla ağacları; Tamam köklübudaqlı çıxardırlar. Orda sən; Cərgə ilə əkərsən. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köklü aile — is. Eskiden beri bilinen ve iyi tanınan aile … Çağatay Osmanlı Sözlük
yerli-köklü — z. Dibindən, kökündən, tamamilə, büsbütün, yerli dibli. <Surxay:> Allah onların yerli köklü tifaqlarını dağıtsın. S. Rəh … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yıldızlıg — köklü III, 40 § tüplilg asaletli, köklü, III, 40 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
cizri — ə. köklü; kökə aid … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
CEZRÎ — Köklü. Kat î. Köke âit ve müteallik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
esaslı — sf. 1) Köklü, geniş ölçüde etkili, güzel, doğru ... gövdesini kuş tüyü yastıkların içine daha esaslı bir tarzda yerleştirdi. Y. K. Karaosmanoğlu 2) zf. Köklü, etkili, güzel bir biçimde, doğru olarak Konuyu esaslı öğrendi mi? … Çağatay Osmanlı Sözlük
